İnsanın haklı olmayı istemediği, dahası haklı olmaktan utandığı, sıkıldığı durumlar vardır.
İşte şu an ben öyle bir halet-i ruhiye içindeyim.
Zira Galatasaray'a verilen ceza ile alakalı haklı olmak beni derinden yaralıyor.
Keşke haksız olsaydım.
Zira özlediğimiz, temiz futbol, temiz lig hayalleri bu tür uygulamalarla her geçen gün bir ''ütopya'' olma yoluna doğru gidiyor.
Diyarbakırspor'u herhangi bir etnik kimliği temsil eden bir takım olarak asla görmedim.
Provakatif bazı kesimler tarafından yapılmak istenen de, onu bu kimliğe büründürüp, giderek marjinalleştirmek zaten.
Neticede 18 süper lig ekibinden birisi de Diyarbakırspor.
Ama şunun da önemli altını çizmek istiyorum ki Galatasaray'a verilen cezaya bakınca, Diyarbakırspor'un, yıllardır alıştığımız o 'Anadolu takımı' muamelesine maruz kaldığını görüyor, etnik kimliğinden tamamen bağımsız, bu takımın da bu muamelenin bir parçası olduğuna şahit oluyorum.
Ben Diyarbakırspor'a, Bursa maçında verilen hükmen mağlubiyet cezasını doğru bulan bir insanım ve temiz futbol için de gerekli olanın bu olduğuna inanıyorum.
Yani kesinlikle, verilen cezanın sonuna kadar arkasındayım.
Ancak buradan Diyarbakırsporlular'a da şöyle bir tavsiyem(!) olacak:
Ey Diyarbakırspor taraftarları, bir dahaki sefere sahaya taş atmayın, yanınızdaki taraftarı tuttuğunuz gibi atın gitsin. O zaman ne hükmen yenilirsiniz, ne de sahanız kapanır. Para cezası alırsınız, olur biter.
Aslında çok şey söylemeye gerek yok.
Keşke yüzyıllık güzide kulüplerimizde daha sağduyulu ve meselelere geniş bir perspektiften bakan basiretli yönetim kurullarımız ve başkanlarımız olsa da, bu işi federasyona bırakmadan şöyle dese:
''Maalesef geçen maçta gördük ki, biz bu statta insanların güvenliğini sağlayamıyoruz. Az kalsın bir taraftarımız hayatını kaybediyordu. Hem taraftarımız adına hem de bizim için bir ders olsun diye sahamızı böylesine önemli bir maçta seyirciye kapatıyoruz. İnşallah bu olanlar bir daha yaşanmaz''
Ama nerde....?
Demiştim ya,
Hepsi Ütopya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder